NZa ziet ruimte voor verbetering bij inkoop ggz
Zorgverzekeraars en zorgaanbieders in de geestelijke gezondheidszorg kunnen meer doen om te zorgen dat mensen op tijd goede zorg krijgen. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) doet aanbevelingen in de monitor contractering ggz 2019. Mensen kunnen als gevolg van patiëntenstops en wachttijden niet altijd terecht op de plek van hun voorkeur en vaak is het niet duidelijk wat ze dan kunnen doen. Zorgverzekeraars en zorgaanbieders kunnen hier in de inkoop afspraken over maken. Ook is voor patiënten niet altijd duidelijk wat precies de gevolgen zijn als ze naar een niet gecontracteerde aanbieder gaan. Zorgverzekeraars moeten dit duidelijker gaan aangeven.
Contract stimuleren
Zorgaanbieders geven aan dat administratieve lasten een belangrijke reden zijn om geen contracten af te sluiten. Daar ligt een belangrijk verbeterpunt voor zorgverzekeraars om de contractering te stimuleren. Daarnaast kunnen zorgverzekeraars en zorgaanbieders sneller reageren op elkaars voorstellen en beter bereikbaar zijn voor vragen. Zorgverzekeraars lijken toe te werken naar duidelijke en goed vindbare informatie over het eigen inkoopbeleid maar vooral voor vrijgevestigden is het lastig om deze informatie te vinden en te begrijpen.
Omzetplafond
Zorgverzekeraars moeten ervoor zorgen dat hun verzekerden op tijd de zorg krijgen die ze nodig hebben. Daarvoor kopen ze zorg in bij zorgaanbieders. Vaak werken ze met omzetplafonds waarbij de zorgaanbieder jaarlijks niet meer mag declareren dan een vooraf bepaald bedrag. Zorgverzekeraars zorgen er zo voor dat de zorg betaalbaar blijft. Als een zorgaanbieder het plafond bereikt, kan de zorgverzekeraar verzekerden verwijzen naar een andere zorgaanbieder, of het plafond verhogen. In de monitor blijkt dat de bijcontractering niet altijd soepel verloopt en zorgverzekeraars lang doen over de beoordeling van zo’n verzoek. Ook het proces van bijcontractering kan duidelijker. Zorgaanbieders kunnen op hun beurt op tijd aangeven dat ze verwachten het plafond te bereiken.
Patiëntenstop
Ruim een derde van de ondervraagde instellingen in 2018 heeft een patiëntenstop heeft ingesteld en twee derde van de vrijgevestigden. Instellingen geven aan dat dit kwam omdat zij het omzetplafond bij de zorgverzekeraar hadden bereikt. De meeste vrijgevestigden geven aan dat ze geen plek meer hadden om patiënten in behandeling te nemen. Zorgaanbieders moeten de patiënt in zo’n geval verwijzen naar de zorgverzekeraar. Deze kan de patiënt dan begeleiden naar een zorgaanbieder die wel op tijd plek heeft. Een derde van de vrijgevestigden geeft aan de patiënt niet naar de zorgverzekeraar te verwijzen voor zorgbemiddeling, terwijl zij hier wel toe verplicht zijn.