Tussen wens en werkelijkheid

De psychotherapeut is een specialist als het gaat om de therapeutische relatie. Maar ook als het gaat om een protocol dat niet werkt, als het net even anders loopt of als de context onze uitgebreide aandacht verdient. Psychotherapeuten werken in de specialistische ggz en komen in beeld als de cliënt om een beetje extra vraagt. We hebben de expertise om ingewikkelde familie- of  teamprocessen te bevragen, te duiden en bij te sturen.

Artikel 14
De psychotherapeut is dus echt een specialist. En we hadden gehoopt dat we dit konden vertalen naar een artikel 14- beroep. We wisten natuurlijk wel dat dat haken en ogen had, want er zijn al twee psychologische artikel 14-beroepen: de klinisch psycholoog en de klinisch neuropsycholoog. Kon de psychotherapeut daarnaast worden gepositioneerd? Of werd het een nieuw specialisme, samen met de klinisch psycholoog? Maar wie moest dan wat doen, voor dit nieuwe beroep? Samen met alle stakeholders gingen we in gesprek.

Een vak
Steeds is er de behoefte het beroep psychotherapeut te kaderen, te plaatsen. En steeds is er ook de behoefte aan vrijheid en anders te mogen en kunnen zijn. De psychotherapeut heeft een ambacht, een vak. En het is een thuis voor velen: artsen, orthopedagogen, psychologen en nog langer geleden ook maatschappelijke werkende pastoraal medewerkers. Het is het vak waarbij we leren wat te doen als de regels niet werken. En als je het zo bekijkt is het best kloppend dat de poging om aan de wettelijke kaders van het specialisme te willen gaan voldoen, uiteindelijk toch niet werkte…

Artikel 8,5
We zijn een vervolg op het basisberoep gz-psycholoog, maar hebben ook een duidelijk specialistische focus en verdieping als het gaat om de behandeling. Uit de ledenenquête bleek dat veel mensen de eisen om te voldoen aan een specialisme, aandacht voor diagnostiek, wetenschappelijk denken en management, een te grote investering zouden vinden die in hun ogen ten koste zou gaan van het werken met cliënten. Bij de bespreking van de ontwikkelingen verzuchtte een collega ‘was er maar een artikel 8,5.’ Zou dat niet precies de juiste plaats zijn? Tussen artikel 3 en artikel 14 in?

Erkenning
En wat wil het bestuur van de NVP? De hele exercitie was bedoeld om ons vak te borgen voor de toekomst. En natuurlijk niet om ons vak te verliezen. We wilden erkenning krijgen, het specialistische karakter vastleggen. En daarnaast samen met het NIP de beroepenstructuur vereenvoudigen: een basisberoep en een specialisme met verschillende aantekeningen. De minister heeft ons de pas afgesneden, maar het was al wel duidelijk dat het sowieso heel veel beroering gaf. Met een ‘ja’  voor de erkenning maar vaak een ‘nee’ voor te veel neventaken.

Winst
Toch heeft het hele traject ons wat opgeleverd. Zo staan we bijvoorbeeld veel duidelijker in het Landelijk Kwaliteit Statuut dan voorheen. En die winst willen we behouden. Natuurlijk willen we onze identiteit niet loslaten. Dat was nooit de bedoeling. We willen blijven staan voor het specialistische karakter van het beroep psychotherapeut, met een open blik naar al die nevenberoepen en hoe we ons daar op een passende wijze toe kunnen verhouden.

We gaan ons in ieder geval gedragen alsof artikel 8,5 bestaat. En we blijven onderzoeken wat er nog meer mogelijk is om het specialistische karakter van ons vak te borgen.