Dichtgeregeld
De toeslagenaffaire is net achter de rug. Belangrijkste conclusie: de regelgeving is te strak in elkaar gezet, waardoor er geen mogelijkheid was om af te wijken daar waar het inhumaan werd. Deze verpletterende realiteit is nog maar net tot ons doorgedrongen nu advocaten die in het asielrecht werken hetzelfde zeggen over het functioneren van de IND. In de zorg is iets vergelijkbaars aan de hand.
Regeldruk in de zorg
Nederland loopt voorop in administratieve lasten in de zorg in vergelijking tot andere landen. In Amerika zijn die kosten met 25% het hoogst, en direct daarop komt Nederland met 19%. Jaar op jaar neemt de regeldruk toe. Ieder regeltje op zich lijkt verstandig en logisch, maar het geheel aan regels ligt als een verstikkende deken over de zorg. Dat was misschien dan toch een klein voordeel van die eerste COVID-golf: veel regels gingen overboord, ziekenhuizen gingen samenwerken, personeel werd op andere afdelingen ingezet en zorgprofessionals konden doen waar ze echt voor opgeleid waren.
Kwaliteitsstatuut
En natuurlijk ontkomt ook de ggz niet aan overdadige regelgeving. Gisteren vergaderde ik, uiteraard via Zoom, over het nieuwe Kwaliteitsstatuut. Dat regelt alles waar je als psychotherapeut aan moet voldoen als je wilt gaan behandelen. Regelgeving pur sang, versie 2 alweer. Terwijl iedereen nog moet wennen aan versie 1. En uiteraard maakt versie 2 de uitvoeringspraktijk nog wat ingewikkelder.
Zorgstandaarden
In diezelfde vergadering spraken we over de zorgstandaarden: een gigantische hoeveelheid afspraken ‘van het veld’ over hoe we willen behandelen. Maar, zo is dan een logische vervolgvraag, doen we het dan ook zo, of is de praktijk toch anders? En, ook niet onbelangrijk, zijn er wel voldoende geschoolde behandelaars? En is er wel voldoende geld om het allemaal zo uit te voeren? Immers, wat heb je aan een standaard als de middelen ontbreken om hem toe te passen?
Indicatie
Inmiddels komen zorgregels ook mijn privéleven binnen. Mijn moeder is tamelijk plotseling dement geworden. Nu wil de overheid dat mensen zo lang mogelijk thuis blijven wonen, dus je zou denken dat dat wel goed geregeld is. Maar wat blijkt: zolang het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) geen indicatie heeft afgegeven, kan de benodigde thuiszorg voor mijn moeder niet betaald worden. Het CIZ doet er maximaal 6 weken over, maar een dame aan de telefoon vertelt me opgewekt dat het ook best wat langer kan duren.
Er is wel een andere manier om de zorg gefinancierd te krijgen: de spoedopname. ‘Ja,’ zegt de zorgmakelaar van de zorgverzekeraar, ‘die thuiszorg zal inderdaad veel goedkoper zijn. Maarja, dat zit niet in het pakket….’ Ze vervolgt: ‘Er zijn wel meer mensen die hier tegenaan lopen, en ik heb er ook wel eens een melding van gemaakt. Maar op dit moment kan ik dus verder niets voor u doen. Een hele fijne dag verder!’
Onbuigzaam
Regels, procedures, systemen. Ze zijn onbuigbaar, en worden uitgevoerd door grote anonieme administratieve kolossen, met aan de telefoon uiterst vriendelijke mensen, die het echt ook niet kunnen helpen.
We houden er van om in Nederland dingen goed te regelen.